Miejska Biblioteka Publiczna

Czwarta powieść z poczytnego "oliwkowego cyklu" pióra aktorki i pisarki, Carol Drinkwater.
Niewiele osób odważyłoby sie na taką przygodę, spełnienie marzenia o Wielkiej Podróży wokół Morza Śródziemnego w poszukiwaniu najstarszych drzew oliwkowych i miejsc związanych z sadzeniem oliwek. Carol jest odwazna, zdeterminowana i pełna energii, a ciekawość pozwala jej zapomnieć o niebezpieczeństwach grożących samotnie podrózującej atrakcyjnej kobiecie. Chwilowe przerwy w podróży umożliwiają czułe spotkania z ukochanym Michelem.
Carol odkrywa wiele sekretów "płynnego złota", lecz przede wszystkim niezwykłą otwartość i serdeczność ludzi związanych z kulturą oliwki. Wspólna pasja otwiera przed nią drzwi i serca.

Kiedy Andrea Gillies wraz z mężem, trójką dzieci i teściami przeprowadzała się do dużego wiktoriańskiego domu położonego w jednym z odległych zakątków na północy Szkocji, nie miała pojęcia, jak niezwykłe czeka ich doświadczenie. Opiekując się chorą na alzheimera teściową, Gillies towarzyszyła jej w szczególnej podróży - w przejściu z realnego świata do alternatywnej rzeczywistości demencji.Opiekunka to nie tylko opowieść o życiu w cieniu alzheimera, to także sprawozdanie z fascynującego śledztwa, które odsłania mechanizmy rozwoju choroby. To książka, która stawia przed nami najbardziej fundamentalne pytania: Kim jesteśmy? Czy nadal będziemy sobą, jeśli zostaniemy pozbawieni wspomnień? Czym jest ludzka dusza?Ta książka to pamiętnik z kilku lat opieki nad chorą na alzheimera, który daje nam szansę wejścia w świat cierpiącego człowieka i zrozumienia go. To także przejmujący opis prób radzenia sobie z uciążliwymi objawami choroby i emocjami, które pojawiają się w czasie wieloletniej opieki nad bliskim. Dzięki Opiekunce możemy zobaczyć, jak inni radzą sobie w tym nowym, zmienionym przez chorobę świecie.Alicja Sadowska, Prezes Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z Chorobą AlzheimeraTo nie jest dziennik młodej Brytyjki z czasu opieki nad teściową pogrążającą się w otchłani choroby Alzheimera. A przynajmniej nie tylko. To też książka o poszukiwaniu człowieczeństwa - w płatach czołowych mózgu, w hipokampie, bo przecież nie w sercu, choć - jak zauważa autorka - to ten mięsień zwykło się uważać za mieszkanie duszy. Wszystko w porządnej, niemal popularnonaukowej obudowie. To także książka o poszukiwaniu człowieczeństwa w sobie.Kiedy tytułowa opiekunka Andrea namawia chorą Nancy do zdjęcia trzech swetrów w upał albo myje ją z ekskrementów, to ważne jest, jak się z tym czuje Nancy, ale ważniejsze, jak się z tym czuje Andrea. Autorka opisuje to bez litości - dla siebie i dla czytelnika.

Arabska kultura w oczach rozrywkowej singielki, przyzwyczajonej do swobodnej atmosfery Londynu.

W 2007 roku młoda Angielka Becky Wicks zostaje korespondentką brytyjskiego wydawnictwa w Dubaju - jednym z najbardziej egzotycznych i najnowocześniejszych miast świata. Zderzenie kultur jest niesamowite. Dla lubiącej zabawę dziewczyny Dubaj to przede wszystkim morze złotego piasku, palące słońce, lejący się strumieniami szampan, codzienne imprezy do białego rana i duże pieniądze, za które można kupić niemal wszystko. To także miłość i seks z bogatym, żonatym Arabem...

Czy jednak wszechobecny luksus i beztroskie życie singielki to właśnie to, na czym jej najbardziej zależy?

Gdy u kilkuletniego Rowana wykryto autyzm, jego ojciec Rupert - dziennikarz i autor książek podróżniczych - postanowił, że nie podda się bez walki. Długo próbował różnych form terapii, jednak bez skutku. Pewnego dnia przypadkiem odkrył, że jego syn nawiązuje wyjątkową więź ze zwierzętami. Wtedy postanowił zrealizować szalony plan - zabrać dziecko do krainy szamanów, nieskażonej przyrody i stad dzikich koni - Mongolii. A po powrocie opisał tę niezwykłą podróż.

To miał być zwykły, pożegnalny wykład nieznanego szerzej profesora kończącego pracę na prestiżowym amerykańskim uniwersytecie Carnegie Mellon w Pittsburghu. I pewnie przemówienie zapamiętałaby jedynie grupka najwierniejszych studentów, gdyby nie to, że zostało ono umieszczone w Internecie. Ostatni wykład pod tytułem "Jak spełniłem swoje marzenia z dzieciństwa" błyskawicznie stał się jednym z najchętniej oglądanych nagrań w serwisie YouTube. Bo wykład, który uczynił ze skromnego specjalisty od programów komputerowych osobę znaną i podziwianą, nie był jednak całkiem zwykły.

"Okoliczności naszego spotkania są dość niezwykłe. Od półtora roku walczę z rakiem trzustki, ale popatrzcie: tu są najnowsze zdjęcia USG, na których widać kilkanaście guzków atakujących moją wątrobę" - zaczął swój wykład 47-letni Randy Pausch, uśmiechając się do zdumionej publiczności. A potem dodał, że przeprasza wszystkich, którzy uważają, że powinien być bardziej przygnębiony i... dziarsko wykonał kilkanaście pompek. "Ci, którzy nadal mi współczują, niech wskoczą na scenę i pokażą, czy potrafią mnie przebić" - oświadczył i zebrał lawinę oklasków. Przez kolejne 74 minuty Randy Pausch tłumaczył zasłuchanym studentom, jak należy żyć. "Okazuj ludziom wdzięczność za to, co dla ciebie zrobili. Kiedy coś spieprzysz, przeproś. Nigdy nie narzekaj, po prostu pracuj jeszcze ciężej. A przede wszystkim nie rezygnuj z dziecięcych marzeń" - mówił profesor, okraszając wykład licznymi dygresjami, wspomnieniami z młodości i dowcipami. "Większość nas miało w dzieciństwie marzenia: miejsca, które chcieliśmy zwiedzić, ludzi, których chcieliśmy spotkać, pracę, która chcieliśmy wykonywać. To wszystko to nasze marzenia, które mogą się stać potężnym źródłem motywacji. Niektórzy z czasem rezygnują z nich. Zachowanie ich to podstawowa wartość, która świadczy o naszym człowieczeństwie".

Randy Pausch w wieku 46 lat zrealizował większość ze swoich marzeń, i o tym, jak je zrealizował jest też jego wykład. Dał on wszystkim słuchaczom więcej niż jakiekolwiek podręczniki motywacji. Zachwycona publiczność wielokrotnie przerywała mu wybuchami śmiechu i owacjami. "Umieram, ale nadal dobrze się bawię i zamierzam cieszyć się życiem do końca dni, jakie mi jeszcze pozostały" - oświadczył Pausch na zakończenie, a sala wręcz eksplodowała oklaskami.

Cusk, uznana brytyjska autorka kilku świetnie przyjętych przez krytykę książek, wiodąca do tej pory ustabilizowane życie u boku męża i dwóch córeczek, podejmuje zaskakującą decyzję - postanawia pewnego dnia porzucić dotychczasową uporządkowaną egzystencję i przenieść sięz rodziną do Włoch. Szuka sensu tworzenia, który zgubiła w szarej codzienności, ucieczki od rutyny. I nie wie, co czeka ją po drugiej stronie kanału La Manche. Dzięki tej artystycznej podróży odkryje, czym jest harmonia i potrzeba podróżowania. W obrazach Rafaela, we włoskich muzeach i świątyniach, w pejzażach i jedzonych z rodziną posiłkach odnajdzie inspirację, spokój i samą siebie. I może coś jeszcze?